Frans Hals schilderijen op doek

Bestel een Oude Meester voor aan de muur

Frans Hals geldt samen met Rembrandt en Vermeer als een van de drie grote Hollandse oude meesters. Frans werd in 1582/83 geboren als zoon van een lakenbereider. Het Zuid-Nederlandse gezin verhuisde rond 1586 naar Haarlem. Frans Hals was waarschijnlijk een leerling van Karel van Mander en werd in 1610 lid van het Sint-Lucasgilde, relatief oud voor die tijd. Zijn vroegst erkende werk dateert uit 1611. Hij moet dus al veel eerder een volleerd schilder zijn geweest.

In 1616 reisde hij naar Antwerpen om daar het werk van Peter Paul Rubens en Anthony van Dyck te bestuderen. Van 1612 tot 1624 diende Frans Hals in de plaatselijke schutterij, waar de reguliere diensttijd normaal twee jaar was. Frans Hals schilderde zijn eerste schuttersstuk in 1616 en zijn laatste in 1639.

Frans trouwde tweemaal en kreeg veertien kinderen, waarvan hij vijf zonen tot schilder heeft opgeleid. Rond 1615 verkeerde Frans Hals in financiële moeilijkheden, wat ervoor zorgde dat de armoede hem zijn hele leven zou achtervolgen. Misschien was dat ook de reden dat hij tot op hoge leeftijd bleef schilderen. Hij was al ver over de 80 toen hij zijn beroemde portretten schilderde van de regenten van het oudemannenhuis, het monumentale pand waarin nu het naar hem vernoemde Frans Hals Museum in Haarlem is gevestigd.

Frans Hals overleed op ongeveer 84-jarige leeftijd en ligt begraven in de Grote of Sint-Bavokerk aan de Grote Markt in Haarlem.

Het werk van Frans Hals

Frans Hals staat bekend om zijn uitbundige stijl en zijn zwierige, losse penseelvoering en intieme, raadselachtige dramatiek. Hij had durf en virtuositeit. Hij schilderde zijn modellen niet doods, wat hem onderscheidt van zijn tijdgenoten, die dat in hun nauwkeurigheid vaak wel deden. Hoewel Frans Hals beroemd is om zijn levendige portretten van mensen, zijn er geen zelfstandige zelfportretten van hem overgeleverd. Wel schilderde hij zichzelf in zijn laatste schuttersstuk uit 1639.

Frans Hals was niet alleen in zijn eigen tijd beroemd. In 1813 schreef de Engelse schilder james Northcote ‘in terms of character representation, he [Frans Hals] was certainly the greatest painter who ever lived’.

De impressionisten uit de negentiende eeuw zagen Hals als een geestverwant en waren vol bewondering voor zijn losse toets en kleurgebruik. Kunstenaars zoals Manet, Monet en Courbet reisden zelfs helemaal naar Haarlem om de topstukken van Frans Hals te bekijken. De Amerikaanse James McNeil Whistler kon zich daarbij niet bedwingen om een schilderij van Hals aan te raken en Vincent van Gogh schreef aan zijn broer dat Hals ‘wel 27 tinten zwart’ gebruikte. Frans Hals is ook nu nog steeds een grote inspiratiebron voor hedendaagse kunstenaars wereldwijd, zoals Kehinde Wiley.